Մարդկային հասարակության զարգացման բոլոր շրջաններում և տնտեսական գործունեության բոլոր համակարգերում որպես գլխավոր խնդիր եղել և մնում է մարդկանց պահանջմունքների բա-վարարումը: Այս խնդրի լուծումը մշտապես օրգանական կապի մեջ է գտնվել հասարակության տնօրինության տակ գտնվող ռեսուրս-ների ու հնարավորությունների առկա քանակի հետ: Որպես կա-նոն, վերջիններս սահմանափակ են, որի պատճառով էլ ընդհանուր պահանջմունքները լրիվ չափով երբեք էլ չեն բավարարվել և նրա առանձին անդամներին դրդել է շարունակ մտածել սահմանափակ ռեսուրսների ավելի արդյունավետ օգտագործման ուղիներ փնտ-րել, որն էլ հիմք է դարձել այլընտրանքային տեսություն ստեղծելու համար: