Հավանականության տրամաբանությունը որպես բարձրագույն տրամաբանություն

Մտահանգումը մտքի այնպիսի ձև է ,որտեղ մեկ կամ մի քանի դատողություններից բխեցվում է մի նոր դատողություն:Եթե մենք ունենք օրինակ,հետևյալ դատողությունները` ՚Երկու հակադիր թվերի գումարը հավասար է զրոյիՙ, ՚x-ի և -x-ի գումարը հակադիր թվերի գումար էՙ,ապա այդ դատողություններից բխում է, որ ՚ x-ի և -x-ի գումարը հավասար է զրոյիՙ:
 Այն դատողությունները,որոնցից բխում է նոր գիտելիք,նոր դատողություն,կոչվում են նախադրյալներ:Իսկ այն դատողությունը,որը բխում է տվյալ նախադրյալներից ,ընդունված է անվանել եզրակացություն:Բերված օրինակում նախադրյալներն են՚Երկու հակադիր թվերի գումարը հավասար է զրոյիՙ և ՚x-ի և -x-ի գումարը հակադիր թվերի գումար էՙ դատողություննեւը,իսկ ՚ x-ի և -x-ի գումարը հավասար է զրոյիՙ դատողությունը հանդես է գալիս որպես եզրակացություն:
Որպեսզի մտահանգման միջոցով ճշմարիտ եզրակացության հանգենք,անհրաժեշտ է  պահպանել հետևյալ երկու պայմանը. ա/մտահանգման նախադրյալները պետք է լինեն ճշմարիտ դատողություններ,այսինքն` համապատասխանեն օբյեկտիվ իրականությանը և բ/անհրաժեշտ է մտահանգման ընթացքում պահպանել մտածողության օրենքների պահանջները,տվյալ տիպի մտահանգման կանոնները:
Մտահանգումները կարելի է դասակարգել տարբեր սկզբունքներով կամ բաժանել տարբեր հիմքերով:Նախ բոլոր մտահանգումները բաժանվում են երկու հիմնական խմբի`անհրաժեշտ և ճշմարտանման մտահանգումների: